စူရာဟ္ဘကရာ၏ အဓိပၸါယ္ - အပုိင္း (၂)

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا۟ فِى ٱلْأَرْضِ قَالُوٓا۟ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ﴿١‎١‎﴾

ထို(မြတ္စ္လင္(မ္)အသြင္ေဆာင္ေသာ)သူမ်ားအား အခ်င္းတုိ႔၊ အသင္တုိ႔သည္ ကမၻာ ေျမျပင္ေပၚ၀ယ္ ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း၊အမႈကိစၥ မ်ားကုိ မျပဳလုပ္ၾကလင့္ဟု ၾသ၀ါဒစကား ေျပာၾကား ေသာအခါ ထုိသူမ်ားက ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ သည္(ေအးခ်မ္း သာယာေအာင္) ျပဳလုပ္သူမ်ားသာ ျဖစ္ၾက ပါသည္ဟု တံု႔ျပန္ေျဖဆုိၾကေလသည္။

 

أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ ٱلْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِن لَّا يَشْعُرُونَ﴿١‎٢﴾

(အိုၾကားနာသူအေပါင္းတို႔) သတိျပဳၾကကုန္ေလာ့။ထို(မြတ္စ္လင္(မ္)အသြင္ေဆာင္ေသာ)သူမ်ားသာလွ်င္၊ (ကမၻုာေျမျပင္၌ )ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္းျပဳလုပ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုသူမ်ားသည္(မိမိတု႔ိျပဳက်င့္လ်က္ရွိေသာမေကာင္းမႈမ်ားကိုပင္ မေကာင္းမႈဟူ၍)မသိနားမလည္ၾကေခ်။
  

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُوا۟ كَمَآ ءَامَنَ ٱلنَّاسُ قَالُوٓا۟ أَنُؤْمِنُ كَمَآ ءَامَنَ ٱلسُّفَهَآءُ ۗ أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ ٱلسُّفَهَآءُ وَلَٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ﴿١‎٣﴾

ထုိ မြတ္စ္လင္(မ္) အသြင္ေဆာင္ေသာသူမ်ားအာ(အခ်င္းတုိ႔) အျခား (မုအ္မင္ မ်ားသည္ ေစတနာျဖဴစင္စြာျဖင့္) သဒၶါတရား ထားၾကသကဲ့သုိ႔ အသင္တုိ႔သည္လည္းယံုၾကည္ျခင္း သဒၶါတရားထား ရွိၾကပါကုန္ဟု ေျပာၾကားသည့္အခါ၌ ထုိသူတုိ႔က အကြၽႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း (အသိအလိမၼာဥာဏ္ပညာ ကင္းမဲ့ေသာ) လူ႔ဗာလမ်ား ထားရွိေသာ ယံုၾကည္မႈသဒၶါတရားမ်ဳိး ထားၾကရမည္ေလာဟု ျပန္လည္ ေျပာဆုိၾက၏။(အုိ-ၾကားနာသူ အေပါင္းတုိ႔) သတိျပဳၾကကုန္၊ ထိုမြတ္စ္လင္(မ္)အသြင္ေဆာင္သူမ်ားသာ လွ်င္ မသိမုိက္မဲေသာ လူ႔ဗာလမ်ားျဖစ္ၾက၏၊ သုိ႔ရာ တြင္ ထုိသူတုိ႔သည္ (မိမိတုိ႔ မုိက္မဲေၾကာင္းကုိပင္) မသိၾကေခ်။

 

وَإِذَا لَقُوا۟ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ قَالُوٓا۟ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوْا۟ إِلَىٰ شَيَٰطِينِهِمْ قَالُوٓا۟ إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ﴿١‎٤﴾

မြတ္စ္လင္(မ္) အသြင္ေဆာင္ေသာသူမ်ား သည္မြတ္စ္လင္(မ္)မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၾကသည့္အခါ ဥပါယ္တံမ်ဥ္ျဖင့္ယံုၾကည္ဟန္ျပဳ၍ အကြၽႏု္ပ္တုိ႔သည္ (သင္တုိ႔ယံုၾကည္သကဲ့သုိ႔ပင္) ယံုၾကည္ၾကပါ၏ဟု ေျပာဆုိၾက၏၊ သုိ႔ေျပာဆုိၿပီးသည့္ေနာက္ မိမိတုိ႔၏(အႀကီးအမွဴးမ်ားျဖစ္ေသာ) သူယုတ္မ်ားႏွင့္ ဆိတ္ကြယ္ရာတြင္ ထည္းထည္းေတြ႕ဆံုၾကျပန္ ေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ အသင္တုိ႔ ႏွင့္အတူ (တသင္းတည္းတ၀ါဒတည္း)ပင္ျဖစ္ၾကပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ မုခ်ဧကန္အကြၽႏု္ပ္တုိ႔သည္ (ထိုမြတ္စ္လင္(မ္)မ်ားအား) သက္သက္ ျပက္ရယ္ က်ီစယ္ ကေရာ္ကမည္ ျပဳသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါ၏ ဟုဆုိၾကျပန္ကုန္၏။

 

ٱللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِى طُغْيَٰنِهِمْ يَعْمَهُونَ﴿١‎٥﴾

အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္သည္(တံု႔ျပန္ေသာ သေဘာျဖင့္)ထုိ(သူေတာ္ေယာင္ေဆာင္ေသာ) သူမ်ားအား ျပက္ရယ္က်ီစယ္ေတာ္မူသည္။ ထုိ႔ျပင္တ၀ ထုိသူတုိ႔ကုိ မိမိတုိ႔၏ေမာက္မာပလႊားမႈ၌ ကာလရွည္လ်ားစြာ လွံထားေတာ္မူသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ထုိသူတုိ႔သည္ မျမင္မကန္း တေ၀့လည္လည္ ျဖစ္ေနၾကသည္။

 

أُو۟لَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشْتَرَوُا۟ ٱلضَّلَٰلَةَ بِٱلْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَٰرَتُهُمْ وَمَا كَانُوا۟ مُهْتَدِينَ﴿١‎٦﴾

မွန္ကန္ေသာ (အစၥလာမ္) သာသနာကုိ ေပးလွယ္၍ ေမွာက္မွားေသာတရားကုိ ၀ယ္ယူၾကေသာ အၾကင္သူမ်ားမွာ ဤသူမ်ားပင္၊ ထုိသူမ်ား သည္ မိမိတုိ႔၏ (ဤ)ေရာင္း၀ယ္လဲလွယ္မႈ၌ အျမတ္မရရွိသည့္အျပင္ တရားရသူမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကေခ်။

 

مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ ٱلَّذِى ٱسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّآ أَضَآءَتْ مَا حَوْلَهُۥ ذَهَبَ ٱللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِى ظُلُمَٰتٍ لَّا يُبْصِرُونَ﴿١‎٧‎﴾

ထုိ(မြတ္စ္လင္(မ္) အသြင္ေဆာင္ေသာ) သူမ်ား၏ပမာ ကုိဆုိရေသာ္ လူတစ္ေယာက္သည္ (တခဲနက္ ေမွာင္အတိ က်ေနေသာ ညဥ့္၌ လမ္းကုိ ျမင္ႏုိင္ျခင္းငွာ) ဆီမီးကုိထြန္းၫွိ၏။ ဆီမီးေရာင္သည္ ထုိသူ၏ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လင္း၀င္းေစ၏။ သုိ႔လင္း၀င္းသည့္အခုိက္ အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္သည္ထုိသူတုိ႔၏အလင္းေရာင္ကုိ ႏုတ္သိမ္းယူသြားၿပီး ထုိသူ တုိ႔အားေမွာင္တုိက္တြင္း၀ယ္ ပစ္ပယ္ထားေတာ္မူရာ ထုိသူတုိ႔သည္တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် မျမင္ႏုိင္ၾကေခ်။

 

صُمٌّۢ بُكْمٌ عُمْىٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ﴿١‎٨﴾

ထုိ(မြတ္စ္လင္(မ္) အသြင္ေဆာင္ေသာ)သူမ်ားသည္ (အမွန္တရားကုိ မၾကားနာလုိၾကသည့္အတြက္) နားပင္းသူမ်ားလည္းမည္၏။ (ပီယ၀ါစာ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာျဖစ္ေသာစကားကုိ မေျပာဆုိလုိ ၾကသည့္အတြက္) ဆြံ႕အ သူမ်ားလည္းမည္၏။ (အေျမာ္အျမင္ဆင္ျခင္တံုတရား မရွိၾက သည့္အတြက္)မ်က္စိကန္း မ်ားလည္းမည္၏။ ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ အေယာင္ေဆာင္မ်ားသည္ (ဤမွ်တုိင္ ဆြံ႕အ၊ နားပင္း၊ မ်က္ကန္းမ်ား ျဖစ္ၾကရာအမွန္ တရားဘက္သုိ႔) ျပန္လွည့္ ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။

 

أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فِيهِ ظُلُمَٰتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَٰبِعَهُمْ فِىٓ ءَاذَانِهِم مِّنَ ٱلصَّوَٰعِقِ حَذَرَ ٱلْمَوْتِ ۚ وَٱللَّهُ مُحِيطٌۢ بِٱلْكَٰفِرِينَ﴿١‎٩﴾

ထုိ(မြတ္စ္လင္(မ္) အသြင္ေဆာင္ေသာ) သူမ်ား၏ဥပမာကုိ တနည္းဆုိရျပန္ေသာ္ ထုိသူ တုိ႔သည္ မုိးတိမ္၀ုိင္းလ်က္ရွိေသာသူမ်ားႏွင့္တူၾက၏။ (ျဖစ္အင္ကား) ေကာင္းကင္မွမုိးသက္မုန္တုိင္း သည္ သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းလ်က္ရွိ၏၊ ထုိမုိးေကာင္းကင္တြင္ တခဲနက္ေသာ အမုိက္ေမွာင္မ်ား လည္းဖံုးအုပ္လ်က္ရွိ၏၊ (ထုိ မုိးသက္မုန္တုိင္းႏွင့္ တပါတည္း ပဲ့တင္ထပ္မွ်ေသာ) မုိးခ်ဳန္းသံလည္း ပါလာ၏။ ထုိေရာအခါ မုိးႀကိဳးစက္သံမ်ား၏ ျပင္းထန္လွစြာေသာ အသံကုိ ၾကားရေသာ ထုိသူယုတ္မာတုိ႔သည္ ေသရမည့္ေဘးကုိ စုိးရိမ္ပူပန္ ေၾကာင့္ၾကသျဖင့္ မိမိတုိ႔၏ နားေပါက္မ်ားကုိ လက္ေခ်ာင္း မ်ားျဖင့္ပိတ္ဆုိ႔ထားၾက၏။ (အမွန္ေသာ္ကား) အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္သည္ ကာဖိရ္ မိစၦာဒိ႒ိကမ်ားအား (မိမိ၏အနႏၲ ဘုန္းေတဇာျဖင့္) ၀န္းရံျခံဳလ်က္ရွိေတာ္မူၿပီျဖစ္ရာ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အရွင့္ဘုန္းေတဇာ စက္ကြင္းမွ လြတ္ေျမာက္၍ထြက္ခြာသြား ႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။

 

يَكَادُ ٱلْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَٰرَهُمْ ۖ كُلَّمَآ أَضَآءَ لَهُم مَّشَوْا۟ فِيهِ وَإِذَآ أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا۟ ۚ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَٰرِهِمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ﴿٢٠﴾

လွ်ပ္ျပက္ေရာင္သည္ ထုိ(မုစ္လင္(မ္) အသြင္ေဆာင္ေသာ) သူမ်ား၏ စကၡဳအာ႐ံုမ်ားကုိသုတ္ယူသိမ္းေဆာင္သြားလု မတတ္ျဖစ္၏။ လွ်ပ္ျပက္ေရာင္သည္ ထုိသူတုိ႔အဖုိ႔ (သြားရာလမ္းကုိ) လင္း၀င္းေစတုိင္း ထုိသူမ်ားသည္(အလင္းေရာင္ကုိမွီ၍) သြားလာၾက၏။ တဖန္ အလင္းေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္၍ အမုိက္ေမွာင္က်ေရာက္ လာေသာအခါ ထုိသူတုိ႔သည္ ရပ္တန္႔၍ေနၾကကုန္၏။ အကယ္၍သာ အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္အလုိ ရွိေတာ္မူခဲ့ပါက မုခ်ဧကန္ ထုိသူတုိ႔၏ ေသာတာ ႐ံုမ်ားႏွင့္ စကၡဳအာ႐ံုမ်ားကုိ ႏုတ္သိမ္းယူသြားေတာ္မူေခ်ၿပီ။ ဧကန္မုခ် အလႅာဟ္္အရွင္ျမတ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတုိ႔ကုိ ျပဳစြမ္းႏုိင္ေတာ္မူထေသာအရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူ သည္။